Endoscopie betekent: ergens binnenin kijken, in dit geval gaat het over de binnenzijde van de maag.
Lang geleden kon men alleen rechtstreeks in een holte kijken (neus, oor, keel). Nadien kwamen de rigide endoscopen met een lichtbron. Tegenwoordig gebruiken we vaak flexibele endoscopen en wordt het beeld digitaal op een beeldscherm getoond. Het is veel helderder, groter en aangenamer om naar te kijken.
De rigide scopen worden nog gebruikt voor de neus (rhinoscopie), voor de blaas (cystoscopie), voor de vagina (vaginoscopie), in de borstkas (thoracoscopie) en in de buik (coelioscopie).
Met flexibele camera's bekijken we de maag (gastroscopie) en de dunne darm (duodenoscopie) of de dikke darm (coloscopie).
Indicaties
Chronische braakklachten
Vreemde voorwerpen in de maag
Voordelen
Gastroscopie is veel minder invasief dan de chirurgische benadering. Vroeger dienden we vaak een operatie uit te voeren om de diagnose van een maagprobleem te stellen.
Na heel wat bijscholingen en de aanschaf van het juiste materiaal zijn we overgeschakeld naar deze techniek. We hebben het ons nog geen moment beklaagd. De flexibele scoop wordt erg vaak in de hand genomen om meer zicht te krijgen op wat er fout loopt bij het dier.
Reeds bij dieren vanaf drie kilo kunnen we een kijkje gaan nemen in de maag
Werkwijze
De dieren moeten erg goed nuchter zijn. Dit wil zeggen 24 uur geen eten en een paar uren geen water. De rassen met een korte snuit liefst nog een beetje langer wegens de trage maaglediging.
Uw dier komt 's morgens binnen en gaat in de meeste gevallen 's avonds terug naar huis.
In tegenstelling tot bij de mens moet een dier wel onder algemene verdoving gebracht worden. Het dier wordt altijd eerst geïntubeerd. Daardoor kunnen we een degelijke, gecontroleerde anesthesie garanderen en er voor zorgen dat de luchtwegen goed afgesloten worden van het maagdarmstelsel.
De gastroscoop wordt dan naar binnen gebracht via de mond, doorheen de slokdarm tot in de maag. Afhankelijk van de grootte van de hond kan de dunne darm vaak ook benaderd worden. Om ervoor te zorgen dat we goed kunnen rondkijken, wordt er via de scoop beetje per beetje lucht ingeblazen zodat de weefsels niet tegen de scoop aanliggen en het zicht verbeterd.
In vele gevallen dienen er biopten genomen: stukjes weefsel van de maag- of darmwand. Die worden gefixeerd in formaldehyde en opgestuurd naar een extern labo. De labokosten worden nadien gefactureerd aan de eigenaar.
Het nemen van biopten is niet pijnlijk, het kan achteraf misschien een beetje een vreemd gevoel geven.
De resultaten van het histologisch onderzoek zijn ongeveer na tien dagen bekend. Het kan gaan om ontstekingsprocessen of tumoren van de maag- of darmwand.
Afhankelijk van de macroscopisch toestand van het maagslijmvlies wordt er in bepaalde gevallen reeds medicatie opgestart alvorens de uitslagen bekend zijn.
Als we een vreemd voorwerp in de maag zien, dan trachten we dit via de slokdarm te verwijderen. Dit gebeurt met een grijptang die doorheen de gastroscoop naar binnen geschoven wordt. Vreemde voorwerpen zoals een satéstok, tandenstoker, oorbel, punaise, drukknoop,.. kunnen we vaak relatief vlot verwijderen. Als het zeer grote voorwerpen zijn zoals een groot stuk rubber, groot bot of soms een heel lang voorwerp zoals een kerstslinger, dan is het niet altijd mogelijk om met het grijptangetje te werken. Soms is de kans op beschadiging gewoon te groot.
Als we met de camera het einde van een voorwerp niet in beeld kunnen brengen is de kans op beschadiging van de darm te groot. Ook in die gevallen dient er soms besloten worden tot chirurgie.
Endoscopie heeft ons de mogelijkheid gegeven om met heel weinig belasting voor het dier, toch een definitieve diagnose te stellen.